امروزه روانشناسان مدرن معتقد هستند که انسان شاد در جامعه شادی به وجود می آورد. فروید معتقد است که جامعه مدرن فردیت انسان را سرکوب می کند. انسان به شدت متاثر از محیط است ناخودآگاه او بر خودآگاهیش فرمان می راند. نیازهای سرکوب شده دوران کودکی تمام عمر با اوست و روحیه اش متاثر از گذشته اوست.
عرفانهای مدرن از شادمانی درونی می گویند و انسانها را دعوت می کنند به همان اصل نخستین که سقراط گفت که خودت را بشناس، از بیرون بی نیاز شو. از هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد شو. بودیسم معتقد است آرزوهای ماست که ما را به رنج می اندازد، آرزو می کنیم و نمی توانیم برسیم و در نتیجه به رنج و عناد می افتیم، آرزوهای خود را سرکوب کنید.
ارسطو شادمانی را در مراحل رسیدن به کمال می بیند. از نظر ارسطو حرکت عبارت است از شدن از قوه به فعل رسیدن: همه انسانها توانایی رسیدن به آخرین مرحله کمال یعنی خودشکفتگی را دارند اما اکثریت انسانها در برآورده ساختن نیازهای اولیه در جا می زنند. سعادت فرد در این است که استعداد درونی خود را به فعلیت برسانند یا اینکه در به فعلیت رساندن بکوشد.همین کوشیدن در محقق ساختن خود به انسان
انسان ,سرکوب ,معتقد ,انسانها ,مدرن ,درونی ,به فعلیت ,است که ,را سرکوب ,خود را ,متاثر از
درباره این سایت